Voor diegenen die er niet bij waren: jullie hebt wel wat gemist. Ik was eerst niet van plan om te gaan, sterker nog had het bijna vergeten. Totdat een vriend van mij twee week geleden belde dat het hem wel leuk leek om te gaan. Snel kaarten gescoord. En daar geen spijt van gehad. Enorm relaxte ambiance, mooie kleine zaal. En ontvangst met een welkomstdrankje.
Muzikaal ging ik er 'open' heen. En dat viel niet tegen. Zelf heb ik het niet zo op tribute-acts, temeer omdat een meerderheid van deze acts meestal niet om aan te horen is qua zang. Maar dit optreden was er absoluut niet eentje van een tribute-act. Maar wel een grote hommage aan Mark Knopfler, in positieve zin.
Op het podium zag je een groep musici die er zin in hadden en de nummers met enthousiasme brachten. John speelde de hele avond op bas, en daardoor was toch wel goed te horen dat John's bijdrage aan Dire Straits best wel een belangrijke was. Zijn basgitaar fungeerde als een soort 'motor' voor de nummers, een solide basis. Dat maakt ook het verschil met de DS-nummers die MK tegenwoordig speelt. Glenn Worf is een uitstekende bassist, zeer kundig, zeker bij MK's solonummers. Maar de DS-nummers vragen eigenlijk om de Illsley-benadering. Bij songs als Sultans of Swing en So Far Away is dat ook goed te horen. En dus ook zaterdagavond in Hengelo. Phil Palmer gaf een prima draai aan de nummers voor wat betreft het gitaarwerk betreft, hij is niet de minste gitarist. Sommige hebben zich op het forum negatief over hem uitgelaten, maar ik denk dat ze wellicht wel anders over hem denken als ze hem in actie hebben gezien en gehoord.
En ja...het was een kans om bepaalde Dire Straits-songs te horen die Mark Knopfler wellicht nooit meer zal spelen. Toegift 'Where Do You Think You're Going' is zo'n voorbeeld. En da's jammer, want met name veel van de nummers van de eerste 2 albums van Dire Straits passen nog prima qua stijl in MK's hedendaagse setlist.
Kortom: leuke ontspannen avond met een band die er zin in had! Volgende keer weer!
